Ze roeiden de Atlantische Oceaan over

LILIAN, DE AVONTURIER

Lilian is een avonturier, een sportman met een mentaliteit van staal, een uitdager met een dorst naar uitdagingen! Maar Lilian is ook een van de eerste CROSSCALL. Logisch dus dat het merk hem steunt in zijn wildste projecten. Na de Grand Triathlon en zijn fietstocht door Frankrijk, stelde Lilian zichzelf de uitdaging om de Atlantische Oceaan over te steken... roeiend!

EEN GROTE UITDAGING OP EEN BOOT VAN 7 METER!

Het kostte Lilian en Guilhem 47 dagen, 15 uur en 5 minuten en meer dan een miljoen peddelslagen om bijna 5.000 km van de Atlantische Oceaan af te leggen. Naast de fysieke en psychologische prestaties was het doel van deze Race for Pure Ocean-oversteek om oceaanonderzoek te steunen en het publiek bewust te maken van het belang van de bescherming van het zeemilieu.

EEN STORMACHTIGE OVERSTEEK

Om deze buitengewone uitdaging te volbrengen, ondergingen Lilian en Guilhem een uitgebreide fysieke en mentale voorbereiding. En ze hadden mentale kracht nodig! Met een start in stormachtige zeeën met golven tot 8 meter, gekoppeld aan een paar technische problemen (verlies van GPS-signaal, storing van de stuurautomaten, defect aan de watermaker), lieten de twee avonturiers zich niet ontmoedigen. Hun twee gouden regels - altijd vastmaken aan de boot en altijd de kajuit gesloten houden - hielpen hen ternauwernood een tragedie te vermijden in de nacht van D31. Guilhem was aan dek toen een golf hem overboord sloeg. Gelukkig zat de man vast aan de boot en kon hij in een paar seconden weer aan boord komen!

INTERVIEW MET LILIAN EN GUILHEM

Waarom deze uitdaging?

Guilhem : Het eerste wat me motiveerde was de wereld rondreizen en de grootte van de planeet kunnen meten door een oceaan over te steken met alleen mijn armen. Er is ook de kwestie van het uitvoeren van zo'n moeilijk project, dat je dwingt om gebruik te maken van sterke punten die diep in je begraven liggen. Het is alleen in het aangezicht van grote moeilijkheden dat we erin slagen ze naar buiten te brengen.

Lilian: Voor mij is er ook de uitdaging om te weten of ik in staat ben om zo'n groot project tot het einde toe vol te houden. Het verlangen om een nieuwe omgeving en eenzaamheid te ontdekken, tot het uiterste doorgevoerd. Ik wilde mijn dochters, mijn naaste omgeving, ook laten zien dat als je projecten hebt, hoe gek ze ook zijn, als je er de energie en de juiste instelling in stopt, je er kunt komen. Het kan lang duren, het kan moeilijk zijn, maar met vasthoudendheid en uithoudingsvermogen kan niets ons stoppen.

Je beste herinnering?

Guilhem : Ik zou de finish nog steeds als de beste en mooiste herinnering beschouwen. Wanneer je voet aan land zet en iedereen er is om je te verwelkomen. Er was ook het moment dat onze dierbaren ons een paar uur voor de finish op de boot konden komen bezoeken. Daarnaast waren er 2 hoogtepunten van de reis. De eerste keer dat we 'echte' golven van 8 meter hoog tegenkwamen en toen we midden in de Atlantische Oceaan konden zwemmen, ver van land.

Lilian: De aankomst in Martinique, toen we werden herenigd met onze dierbaren. Het was een bijzonder moment. Eindelijk weg uit die omgeving (de boot), die zo klein en oncomfortabel was, was een bevrijding. Verder herinner ik me tijdens de overtocht een nacht waarop we een perfecte deining hadden met een benedenwinds briesje en een volle maan... Alles leek zo eenvoudig. Het is waar dat midden in de oceaan kunnen zwemmen, zonder enige beperking... Het was een genot dat we zo vaak mogelijk probeerden te herhalen.

Je slechtste herinnering?

Guilhem: Het punt halverwege. Mentaal was dat het moeilijkst. Je vertelt jezelf dat het je 25 dagen heeft gekost om zover te komen en dat je nog 25 dagen hebt om het af te maken.

Lilian: Ik zou zeggen het tijdsverloop. De directheid van de situaties waarmee je te maken hebt en de eindstreep die zo buiten bereik lijkt. Dan is het niet echt een moment, maar dit permanente ongemak waarin we ons bevinden. We hebben het warm, we zijn nat, we hebben honger, we missen onze geliefden... De som van al deze dingen betekent dat we ons in een heel onplezierige situatie bevinden en dat we er zo snel mogelijk uit willen.

Wat was je motivatiebron in de moeilijkste tijden?

Guilhem: Wat me erg geholpen heeft, is terugkijken. Alle afstand die we hebben afgelegd... Te bedenken dat we dat allemaal al hebben gedaan (...) Meer in het algemeen hielp het me ook om te kijken naar de reikwijdte van het project en de energie die we erin hebben gestoken. Dat is altijd de beste motivatie geweest.

Lilian: De nummer 1 factor is dat elke haal van de roeispaan één haal minder is die ik moet doen om mijn kinderen, mijn vrouw terug te vinden... Terugkijken heeft ons ook erg geholpen. We konden onszelf ook geruststellen dat we in een 'veilige' omgeving waren met genoeg te eten, contact met het land... Het enige wat we moesten doen was doorgaan om er te komen.

Hoe hebben de Crosscall telefoons en tablet je geholpen tijdens dit avontuur?

Guilhem: Ze vormden de kern van ons bedrijf. We gebruikten ze voor foto's en video's, maar ook om naar muziek en podcasts te luisteren. Het was echt cool om ze aan dek te kunnen gebruiken zonder dat je je zorgen hoefde te maken dat ze nat zouden worden. We gebruikten ze ook als kompas om ons te oriënteren. Met de tablet konden we e-mails uitwisselen en alle berichten bekijken. We gebruikten het vooral om een navigatietoepassing te draaien.

Lilian: Uiteindelijk hebben we de tablet veel meer gebruikt dan de GPS van de boot. Het is zo handig om in onze handen te hebben. Met Navionics konden we onze voortgang meten, onze aankomsttijden inschatten...

Eén ding moet je onthouden over deze ervaring?

Guilhem : De Atlantische Oceaan is groot. Groot en mooi. En dan moet je gekke uitdagingen in het leven hebben en niet bang zijn om ze te bereiken, ongeacht de kosten in termen van tijd en energie.

Lilian: 100% eens met deze boodschap! Als je iets wilt, moet je er moeite voor doen. Wees realistisch over het feit dat het niet vanzelf gaat, dat je er energie in moet steken. Het zal niet gemakkelijk zijn, er zullen obstakels zijn, maar je moet volhouden. Geef nooit op als je dat wilt. Je kunt je dromen waarmaken. Dat is wat we allebei zullen leren van dit project. Afgezien van het feit dat de Atlantische Oceaan heel erg groot is (lacht). 

BOORDAPPARATUUR

Aan boord van hun 7,3 m lange en 1,8 m brede boot moesten Lilian en Guilhem efficiënt denken en het hoogstnodige meenemen. Dus vertrokken ze uitgerust met :  

• 300 kg voedsel en apparatuur
• 1 Crosscall CORE-T4 tablet en 2 Crosscall TREKKER-X4 smartphones
• 3 satelliettelefoons
• 2 VHF-radio's
• 1 AIS-positiebepalingsbaken en 1 GPS-tracker
• 8 paar bedrade hoofdtelefoons + 1 Bluetooth-luidspreker
• 4 automatische piloten
• 2 watermakers (automatisch en handmatig)
• 4 zonnepanelen op het westen
• 1 drijvend anker (para-anker zoals een onderwaterparachute)
• 1 verbanddoos
• 5 emmers: 3 blauwe en 2 zwarte (raad eens waarom?)